تفاوت و ویژگی های نمایشگر OLED، AMOLED و POLED

نمایشگرهای OLED در گوشی‌های مدرن، تبلت‌ها، ساعت‌های هوشمند، لپ‌تاپ‌ها و تلویزیون‌ها رایج هستند. آنها محدود به دستگاه های سطح بالا نیستند. اکثر گوشی های هوشمند اندرویدی ارزان قیمت دارای صفحه نمایش OLED هستند. با این حال، تنها یک نوع نمایشگر وجود ندارد. بسته به دستگاه شما، ممکن است صفحه نمایش OLED، AMOLED یا POLED داشته باشید.

نمایشگرهای OLED دارای رنگ مشکی جوهری، کنتراست بالا، زمان پاسخگویی کم و روشنایی باورنکردنی هستند. چند جنبه منفی وجود دارد (شایع ترین آنها سوختن است)، اما به طور کلی پیشرفت قابل توجهی نسبت به فناوری قبلی صفحه نمایش دارد.

 

 

اصول فناوری OLED چیست؟

قبل از اینکه به تفاوت‌های بین انواع صفحه‌نمایش‌های OLED بپردازیم، بیایید به شباهت‌ها نگاه کنیم. هر نوع صفحه نمایش OLED از یک فناوری اساسی استفاده می کند. ما اجزای اصلی یک صفحه نمایش OLED و مزایای آنها را بررسی می کنیم.

نمایشگر کنتراست بی نهایت

صفحه‌نمایش‌های OLED از میلیون‌ها دیود مبتنی بر کربن تشکیل شده‌اند که به همین دلیل به آن دیود ساطع نور ارگانیک می‌گویند. این دیودها مخلوطی از ساطع کننده های قرمز، سبز و آبی هستند که می توانند به روش های مختلفی مرتب شوند. هنگامی که جریان الکتریکی اعمال می شود، نور ساطع می شود. از آنجایی که هر پیکسل نور و رنگ خود را کنترل می کند، نمایشگرهای OLED نیازی به نور پس زمینه جداگانه ندارند.

کمبود نور پس زمینه به این معنی است که نمایشگرهای OLED “کنتراست بی نهایت” را ارائه می دهند. کنتراست با مقایسه روشن‌ترین قسمت صفحه نمایش با تاریک‌ترین قسمت اندازه‌گیری می‌شود. از آنجایی که یک صفحه نمایش OLED می‌تواند به سطوح مشکی 0 نیت برسد، بین تاریک‌ترین و روشن‌ترین نقاط روی صفحه‌نمایش تفاوت بی‌نهایت وجود دارد. بنابراین نسبت کنتراست بی‌نهایت وجود دارد. کنتراست بهبود یافته باعث می‌شود محتوای روی صفحه واضح‌تر شود و هایلایت‌های روشن چشمگیرتر به نظر برسند. این همچنین به این معنی است که صفحه نمایش های OLED می توانند روشنایی بالاتری نسبت به بهترین صفحه نمایش های IPS LCD داشته باشند.

رنگ های زنده

نمایشگرهای OLED می توانند رنگ های بیشتری را با دقت رنگ بیشتری نسبت به نمونه های LCD خود نمایش دهند. این برای عکاسان و فیلمبردارانی که از تلفن خود برای پیش نمایش، ویرایش و ایجاد محتوا استفاده می کنند عالی است.

زمان پاسخگویی آنی

نمایشگرهای OLED زمان پاسخگویی پیکسلی تقریباً آنی دارند. صفحه نمایش های LCD قدیمی اغلب زمان پاسخ کمتری دارند. زیرا باید جهت کریستال مایع را به صورت فیزیکی تغییر دهند تا رنگ ها را تغییر دهند، که زمان بر است. یک صفحه نمایش OLED یک زیرپیکسل را با یک بار الکتریکی روشن یا خاموش می کند و زمان پاسخگویی پیکسل سریع تری به آنها می دهد.

نمایشگرهای نازک اما مقاوم

حذف نور پس‌زمینه جداگانه و استفاده از اجزای کمتر به این معنی است که نمایشگرهای OLED می‌توانند نازک‌تر از LCD‌ها باشند و در کاربردهای خود همه‌کاره‌تر شوند. این بدان معناست که آنها در موقعیت‌های با ضربه یا استرس زیاد، شکننده‌تر و مستعد آسیب هستند. مهندسان با استفاده از فناوری هایی مانند گوریلا گلس و قاب های فلزی مقاوم با این مشکل مبارزه می کنند. استراتژی‌های کاهش مانند این، هزینه صفحه‌نمایش‌های OLED را افزایش می‌دهند.

نمایشگر شفاف

نمایشگرهای OLED نیز بسته به مواد مورد استفاده می توانند شفاف باشند. نمایشگرهای شفاف برای حسگرهای اثرانگشت زیر نمایشگر و دوربین‌های زیر نمایشگر مفید هستند. که به سازندگان اجازه می‌دهند گوشی‌های هوشمند با حاشیه‌ها و بریدگی‌های نمایشگر کمتر و کوچک‌تر طراحی کنند. هنگامی که بریدگی‌ها ضروری است، نمایشگرهای OLED در مقایسه با LCD‌ها، روشنایی یکنواخت‌تری در اطراف بریدگی‌ها دارند.

کاهش مصرف برق

از آنجایی که صفحه OLED به نور پس‌زمینه نیاز ندارد، رنگ مشکی با خاموش کردن پیکسل‌ها تولید می‌شود که منجر به سیاهی عمیق و یکدست می‌شود. این به سازندگان اجازه می دهد تا چیزهایی مانند نمایشگر همیشه روشن را بدون آسیب رساندن به عمر باتری دستگاه اجرا کنند. با این حال، یک صفحه نمایش OLED معمولاً از قدرت بیشتری در حداکثر روشنایی نسبت به یک LCD معادل استفاده می کند.

سوختن صفحه نمایش و تخریب مولکول

مانند هر فناوری جدید، فناوری OLED نیز بدون نقص نیست. نمایشگرهای OLED به دلیل افزایش سن و قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش مستعد تخریب هستند که ناشی از ماهیت ارگانیک مولکول‌های سازنده دیودها است. ماهیت ارگانیک نمایشگرهای OLED همچنین منجر به سوختن صفحه می‌شود. جایی که عناصر رابط کاربری استاتیک مانند منوها، نوارهای پیمایش و نوارهای وضعیت (عناصری که برای مدت طولانی روی صفحه هستند) یک تصویر دائمی باقی می‌گذارند، حتی زمانی که در دسترس نیستند. با این حال، سوختن در سال‌های اخیر با تغییر پیکسل‌ها و پیشرفت‌های تکنولوژیک تا حدودی کاهش یافته است.

 

 

نمایشگر POLED چیست؟

صفحه نمایش های OLED اولیه تمام مواد آلی را روی یک بستر شیشه ای قرار می دادند. با این حال، شیشه سفت و سخت است، بنابراین یک بستر پلاستیکی انعطاف پذیر برای ایجاد صفحه نمایش تاشو مورد نیاز بود که منجر به تولید صفحه نمایش POLED می شد.

POLED (دیود ساطع کننده نور آلی پلیمری) مزایایی از نظر دوام و تطبیق پذیری دارد. جایگزینی لایه های شیشه ای با پلاستیک باعث می شود که در برابر ضربه مقاوم تر شوند. یکی دیگر از مزایای منحصر به فرد اجرا است. طراحان می توانند با قرا دادن قطعات الکترونیکی در زیر لبه نمایشگر به جای قرار دادن آن در همان صفحه، اندازه قاب را کاهش دهند. نمایشگرهای POLED نیز نازک‌تر از نمایشگرهای OLED با لایه‌های شیشه‌ای هستند.

به تفاوت بین POLED و POLED توجه کنید. pOLED علامت تجاری است که LG Display برای برندسازی نمایشگرهای OLED پلاستیکی خود استفاده می کند. این نمایشگرها را برای برنامه ها و شرکت های مختلف تولید می کند. گوگل از نمایشگرهای pOLED در Google Pixel 2 XL، ال‌جی از آن‌ها در LG Velvet و چندین پوشیدنی استفاده کرده است، و طبق گزارش‌ها اپل از نمایشگرهای pOLED ال‌جی در برخی از مدل‌های اپل واچ استفاده کرده است. به نظر می رسد که نمایشگرهای pOLED ال جی خطر سوختگی بیشتری دارند. زیرا کاربران گوگل پیکسل 2 ایکس ال از سوختگی تنها پس از چند ماه استفاده شکایت داشتند.

نمایشگر AMOLED چیست؟

یک صفحه نمایش AMOLED (دیود ساطع نور آلی ماتریس فعال) برای دستیابی به وضوح مورد نیاز است. نمایشگرهای OLED ماتریس قدیمی‌تر و غیرفعال (PMOLED) برای پیکسل‌ها و وضوح بالاتر به ولتاژ بالاتری نیاز دارند. هر چه ولتاژ بالاتر باشد، طول عمر صفحه نمایش کمتر می شود.

نمایشگرهای OLED ماتریس فعال از آرایه های ترانزیستور لایه نازک (TFT) برای تنظیم شارژ خازن های ذخیره سازی نمایشگر استفاده می کنند. این باعث می شود که پنل های OLED با مصرف انرژی بیشتری نسبت به نمایشگرهای PMOLED (که خازن های آنها تنظیم نشده است) تولید کند. این اجازه می دهد تا اندازه صفحه نمایش بزرگتر بدون به خطر انداختن وضوح، طول عمر یا مصرف انرژی باشد.

نمایشگرهای AMOLED ساخته شده توسط سامسونگ با نام تجاری Super AMOLED شامل یک لایه حساس لمسی تعبیه شده است. Dynamic AMOLED به معنای صفحه نمایش با قابلیت HDR است.

بسیاری از نمایشگرهای AMOLED از بسترهای پلاستیکی نیز استفاده می‌کنند که از مزایای صفحه‌نمایش POLED بهره می‌برند.(افزایش دوام و تطبیق پذیری)

نمایشگر QLED چیست؟

QLED علیرغم آنچه از نامش نشان می دهد به نمایشگرهای OLED مربوط نمی شود. اما اغلب به عنوان رقیبی برای OLED معرفی می شود و هدف آن جایگزینی فناوری با هدف قرار دادن موفقیت ها و شکست های OLED است. QLED مخفف Quantum Dot Light-Emitting Diode است. اصل فناوری QLED به LCD نزدیکتر از OLED است. یک صفحه نمایش QLED نور پس زمینه را از لایه های زیرپیکسلی قرمز، سبز و آبی عبور می دهد تا یک تصویر تولید کند. با این حال، نور پس زمینه یک لایه بزرگ و یکنواخت نیست. درعوض، نمایشگرهای QLED از مجموعه ای از LED های کوچک با کنترل جداگانه برای تامین نور پس زمینه استفاده می کنند. استفاده از LED های با کنترل جداگانه به این معنی است که نمایشگر می تواند تصویر دقیق تری با کنتراست بالاتر تولید کند.

به طور کلی، نمایشگرهای QLED مزایای مشابهی با نمایشگرهای OLED دارند: روشنایی بالا، کنتراست بالا، مشکی کامل و اشباع خوب. با این حال، آنها فاقد برخی از مزایای OLED مانند حفظ تصویر و کاهش روشنایی کلی و پایدار هستند.

QLED اغلب در تلویزیون ها و مانیتورهای بزرگ رایانه یافت می شود. نمایشگرهای OLED در تلفن ها به اندازه کافی کوچک، به اندازه کافی روشن و ارزان هستند که QLED نمی تواند با آن رقابت کند یا هیچ مزیت عملی را برای کاربر نهایی ارائه دهد.

چه عواملی بر کیفیت نمایشگر تأثیر می گذارد؟

نوع نمایش تنها یک بخش از پازل است. اگر فناوری عجیب و غریب برای کاربر نهایی تفاوتی نداشته باشد. سازندگان گوشی‌های هوشمند از روش‌های زیادی برای بهبود نمایشگرها استفاده می‌کنند که می‌تواند بیشتر از نوع واقعی نمایشگر روی تجربه شما تأثیر بگذارد. بیایید به چند چیز که باید جدا از نوع نمایشگر به دنبال آنها باشید نگاه کنیم.

وضوح و تراکم پیکسل نمایشگر OLED، AMOLED و POLED

رزولوشن تعداد پیکسل هایی است که یک صفحه نمایش دارد. معمولاً به صورت یک نسبت نوشته می‌شود: پیکسل‌ها در سمت بلند به پیکسل‌ها در سمت کوتاه، به عنوان مثال، 1920* 1080. بیشتر نمایشگرهای گوشی‌های هوشمند دارای وضوح بین 720p (1280 x 720) در پایین صفحه و 4k (3480 x 2160) هستند. در حالی که 4k برای هر چیزی کمتر از 15 اینچ بیش از حد و نادر است، رزولوشن های 720p، 1080p و 1440p همگی رزولوشن های رایج گوشی های هوشمند هستند.

وضوح ایده آل صفحه نمایش گوشی هوشمند به اندازه صفحه نمایش بستگی دارد. معیاری به نام پیکسل در اینچ (PPI) تعداد پیکسل های نمایشگر را در یک اینچ عمودی یا افقی توصیف می کند. برای نمایشگر 6 اینچی، باید حداقل 1080p یا بالاتر از 350 PPI را هدف بگیرید. این کار باعث می شود که متن واضح باشد.

طرح بندی ساب پیکسل نمایشگر OLED، AMOLED و POLED

ساب پیکسل یکی از بخش های ساطع کننده نور پیکسل است (در مورد اکثر نمایشگرها، قرمز، آبی و سبز هستند). که در مقادیر مختلف ترکیب می شوند تا رنگ های مختلف را در یک تصویر نمایش دهند. اگرچه طرح‌بندی‌های زیرپیکسل RGB برای مدت طولانی گزینه رایج بوده‌اند، برخی از تولیدکنندگان نمایشگر ترجیح می‌دهند از آرایش‌های زیرپیکسلی مانند BGR، PenTile، RGBG و WRGB استفاده کنند. دلیل وجود این طرح‌بندی‌های زیرپیکسلی، پوشش دادن کاستی‌های مختلف فناوری نمایشگر است.

همانند رزولوشن، طرح بندی ساب پیکسل می تواند بر کیفیت تصویر درک شده تأثیر بگذارد. در طول دوره کوتاهی از تاریخچه نمایش، تولید کنندگان و طراحان روی RGB به عنوان یک استاندارد کار کرده اند. به این معنی که محتوا به طور کلی برای آن طرح بهینه شده است. هنگامی که سازندگان تصمیم به اختراع طرح‌بندی‌های زیرپیکسلی جدید گرفتند، کیفیت درک شده کمی ضربه خورد. سامسونگ از نمایشگرهای PenTile استفاده می کند که از RGBG به جای زیرپیکسل های RGB استفاده می کند تا با حفظ تصویر در نمایشگرهای AMOLED خود مبارزه کند. نمایشگرهای WRGB یک زیرپیکسل سفید مجزا برای افزایش روشنایی نمایشگرهای OLED اضافه می کنند.

تفاوت طرح بندی ساب پیکسل متفاوت

دلایلی برای این طرح بندی های عجیب و غریب وجود دارد. به عنوان مثال، PenTile تعداد زیرپیکسل های سبز رنگ را افزایش می دهد تا اثر سوختگی را کاهش دهد و طول عمر پنل افزایش یابد. با این حال، بسیاری از مردم نسبت به کاهش وضوح که اغلب ناشی از طرح‌بندی‌های زیرپیکسل نامتعارف است، حساس هستند. بخشی از این مشکلات رزولوشن در ضدالیزینگ ساب پیکسلی است که بر اساس زیرپیکسل برای صاف کردن متن و عناصر روی صفحه کار می کند. برخی این کار را بهتر از دیگران انجام می دهند، به همین دلیل است که صفحه نمایش آیفون 13 نسبت به رقبا واضح تر به نظر می رسد. حتی سامسونگ اذعان می‌کند که طرح‌بندی‌های PenTile از نظر وضوح آسیب می‌بینند.

وقتی صحبت از گوشی‌های هوشمند می‌شود، تراکم پیکسل آنقدر بالاست که به دلیل تغییر در چیدمان ساب پیکسل، کاهش جزئی کیفیت را مشاهده نخواهید کرد. در برخی موارد قابل توجه است (به عنوان مثال، صفحه نمایش آیفون 13 که در بالا ذکر شد)، اما از نظر عملی مشکلی ایجاد نمی کند

کدام نوع صفحه نمایش را انتخاب کنیم؟

یک صفحه نمایش خوب برای یک گوشی هوشمند بسیار مهم است، اما نوع دقیق آن برای بسیاری از افراد حیاتی نیست. در حالی که نمایشگرهای OLED ممکن است بهترین گزینه برای برخی از افراد باشند، اما امتیاز بالایی دارند و بسیاری از افراد تفاوت را متوجه نمی شوند.